اندر معایب مجردی رفتن به بازار

روزی از ایام ما قصد کردیم برای خرید مایحتاج سالیانه به یکی از بازارهای شهرمان مراجعه نماییم.

بعد از گشت و گذار مفصل در بازار کم کم احساس خستگی بر ما غالب گشت! نگاهی به اطرافمان انداختیم و  خوشبختانه مقادیر زیادی صندلی را مشاهده کردیم که در گوشه کنار بازار قرار داشت پس به سمت یکی از صندلیها حرکت نمودیم!

اما هنوز نشیمنگاه با صندلی در زاویه 45 درجه قرار داشت که نگاه تهدید آمیز همراه با تاسف جمعی از مردم مانع نشستن ما گردید!

چشممان به بالای صندلی افتاد که نوشته بود " مخصوص خانواده!" این نوشته در زیر تمام صندلیها نوشته شده بود! البته روی اکثر صندلیها خانمهای مجرد به شکل دسته جمعی یا تکی نشسته بودند و به شکل پیروزمندانه ای نیز به من و مردان مجرد امثال من که دربه در به دنبال صندلی می گشتیم خیره شده بودند.

البته ما که خیلی زیرکیم سریع دو نتیجه اخلاقی گرفتیم:‌

اول اینکه بازار رفتن اصولا مربوط به خانواده هاست و نه مجردین و دوم اینکه تعریف خانواده نیز عوض شده و به خانمهایی که مجرد یا متاهل به شکل دسته جمعی یا تکی به بازار می آیند نیز خانواده گویند و در نتیجه مجردی نزد مردان است و بس!

البته من تسلیم نشدم و در گوشه ای از بازار که دور از دید خلایق بود دستهایم را روی زانوانم گذاشته و روی دو پایم نشستم اما اینبار نیز نگاه سنگین مردم (از دور) سبب شد که هر چه زودتر از بازار خارج گردم....