دل نوشته ی امروز برای خدای مهربون...

من عاشق تو....

توعاشق دیگری....

دیگری عاشق من...

وهمه ی ماتنهاییم...

وچه قصه ی عجیبی است این بازی که اسمش راگذاشته ایم زندگی...

وبه بهانه ی این که این زندگی یک بازی است هرروز هرگونه که دلمان می خواهد رفتارمی کنیم...

کاش یادمان نمی رفت که حتی اگربازی هم باشد بازقوانین دارد که هر عملی راعکس العملی است...

خدایا گاهی ازاین بازی خسته میشوم...

کاش همه ی بازی ها مثل بازی های من وتو بود که هردو برنده بودیم...

هردو پر از مهربانی بودیم...که بازی ما هیچ بازنده ای نداشت...

وهیچ وقت هیچ چیز بین ما یک طرفه نبود...

خدایا گاهی دل تنگ دوست داشتنت می شوم...که ازجنس دیگری است...

که وقتی می گویم دوستت دارم درآسمان ببینم که لبخندت پاسخی است برای دوست داشتنم....

حالا مدتی است در بازی های دنیا بازنده می شوم...نه که فکرکنی خوب بازی نکردم...نه....

ولی بازی های این روزگار است که با بازی من و تو کمی فرق دارد...که حریفانم مهربانی

چون تو نمی شوند...

پس بازهم قلبم را می دهم دست خودت به امانت...که کسی نیاید...

وبی وفایی نکند و...بازنده نباشم...

این قلب دست تو به امانت....

مَّــا جَــعَــلَ الــلَّـهُ لِـرَجُــلٍ مِّـن قَــلْـبَـیْـنِ فِــی جَــوْفِــهِ ...

خــداوند بــراے هــیـچ کس دو دل در درونـش نـیـافــریده .

- سوره احزاب ، آیه چهـــار