زیبایی تغییرات
خدایا هرکسی رو که تو این دنیا عاشقش میشم ومیپرستمش ترکم میکنه!! نکنه که تو هم یه روز ترکم کنی خدا جون....زیبایی تغییرات
خدایا هرکسی رو که تو این دنیا عاشقش میشم ومیپرستمش ترکم میکنه!! نکنه که تو هم یه روز ترکم کنی خدا جون....عشق بر باد رفته
زمانی بود که در دلم نشستی ، با تمام وجود
دلم را شکستی،رفتی و آن روزها گذشت ، نه یادی کردی از من ، نه گرفتی سراغی
از دل من ، یادم می آید لحظه رفتنت گفتی دیگر نه تو نه من!
نمیخواهم بازگردم به گذشته ، باز هم مثل گذشته تکرار میکنم که گذشته ها
گذشته اما شاخه ای که شکسته ، دیگر نشکفته…. دلی که شکسته دیگر به هیچ دلی
ننشسته…
چه دلتنگی هایی کشیدم ، چه تلخی هایی چشیدم ، هر چه میرفتم ، نمیرسیدم، هر
چه نگاه میکردم ، نمیدیدم …
قلبم به دنبال حس تازه بود ، بی احساسش کردی و به دنبال آتشی دوباره بود ،
خاکسترش کردی و دیگر امیدی درونش نبود…
با آن حالی که داشتم ، اگر در حال خودم نیز نبودم باز هم میفهمیدم چه دردی
در دل دارم…
با آن دل شکسته ، این من از زندگی خسته ، در خواب هم قطره های اشک ،بی خیال
چشمانم نمیشدند!
شبهایم روز نمیشد، هر کاری میکردم دلم آرام نمیشد ، این دل خوش خیال هم بی
خیال تو نمیشد!
به این خیال بود که شاید دوباره بیایی ، شاید خبری از آن بگیری…
پیدایت که نکردم هیچ ، خودم را هم گم کردم ، بعد از آن خودم را در به در
کوه و بیابان کردم…
نمیگویم به تو این رسمش نبود ، شاید رسم تو دلشکستن بود ، نمیگویم که چرا
رفتی ، شاید رفتنت پایان غم انگیز این قصه بود ، نمیگویم که چرا به دروغ
گفتی عاشقم هستی ، شاید عشق از نگاه تو،به معنای بی وفایی بود!
نمیخواهم به گذشته بازگردم و چشمهایم را تر کنم ، زیرا دوباره باید با یادت
روزهایم را با غصه سر کنم..
حسرت عشق
دوستت دارم ای تو که در
قلبت نیستم ،
میخواهمت ای تو که مرا نمیخواهی
حسرت شده برایم آن لحظه که بگویی مرا میخواهی…
همه میدانند ،دلم تنها تو را میخواهد ، اما چه افسوس که عشق نغمه غمگینی
برایم میخواند
در حسرت تو ماندن مثل لحظه ی بی بال و پر پریدن است ، در حسرت تو ماندن ،
مثل لحظه ی در کویر خشک دویدن است ، مثل بی هوا نفس کشیدن است…
عاشقت هستم عزیزم ، کجایی که بی تو دارم شب و روز اشک میریزم…
عاشق هستم و تنها ، هیچکس نمیفهمد حال مرا …
دوستت دارم ای تو که نمیدانی قلبم دیوانه ی تو است، تمام وجودم پر از تمنای
تو است…
همیشه در رویاهای خودم به سر میبرم ، چقدر دلخوشی به قلبم بدهم؟؟؟ ، تا کی
به خیال آمدنت از آن دوردست ها به سوی سایه ی خیالی ات بدوم؟
نه انگار نمیشود همچنان تنها به خیال داشتنت زندگی کرد ، یخ زده ام دیگر در
این اتاق سرد…
هر چه خورشید میتابد آب نمیکند این تن یخ زده را …
دوستت دارم ای تو که در قلبت نیستم ، میخواهمت ای تو که حتی برایت آشنا
نیستم…
غریبه ای از خاک تنهایی که عاشق تو است ، مدتهاست تنها و گرفتار تواست…
همیشه شب را به عشق بودنت سر میکنم ، فردا که می آید روز را از نو با حسرتی
سرد شب میکنم…
دل نوشته ی امشب برای آدینه ودل تنگی و...
بازهم آدینه درپیش است...
بازهم غروب...بازهم جمعه...بازهم انتظار...
وبازهم آمده ام سرقرارهمیشه...راس ساعت دل تنگی ...
من مانده ام ودل تنگی ولحظه های نبودنت...وتیک تیک ساعتی که سال هاست به رویم میاوردکه دل تنگم وتونیستی...
راستش راکه بخواهی امشب آمده ام تالحظه های دل تنگی ام رانذرآمدنت کنم...
آخرمیگویندلحظه های دل تنگی برای توآسمانی است...وناب است...
وخودت هم میدانی که کوله بارم خالی است وجزدل تنگی ات چیزی ندارم...
اماهمین هم غنیمت است...
تمامش نذرآمدنت...
میگوینددل رابایدبه آستانی دخیل بست که رفتنی نباشد...
ومن ساده دل بارهادخیل بستم ...دخیل بستم وماندنی نبودندآن دل ها...
امشب آمده ام دلم رابه ضریح قلب تودخیل ببندم نه برای اینکه آرزویم رابرآورده کنی...
نه...نه....
برای اینکه دیگررهایم نکنی که کج بروم...که دلم هرجایی برود...
نمیدانم کجایی...امامیدانم که میگویندقراراست یک جمعه بیایی...
روزی که تمام پرنده هابه استقبالت می آیند...وتمام یاس های دنیافرش قدومت میشوند...
میگویندقراراست که یک روزجمعه بیایی...
نمیدانم درآن جمعه من هم هستم یانه...امااگرنبودم هم بازنذرم سرجایش باقی است...
وخوب میدانم این هاهمه بهانه است که فقط نشسته وگفتم خداکندکه بیایی...
وحتماتودرپاسخم میگویی خداکندکه بخواهی...
اللهم عجل لولیک الفرج...
دل نوشته ی امشب برای دل تنگی های خودم...
دوباره دلتنگ میشوم امشب وبازدنبال شعرمیگردم ودنبال بوستانی که بگردم به دنبال دل تنگی هایم...
آدم است دیگر...دل تنگ میشود...
وهمه میپرسندچرادل تنگی....ومن نیزپاسخشان میدهم ....دلی که نگیردکه دل نیست....
یک روزدرغم بودن میگیردویک روزدرغم نبودنش...
وقتی غصه اش بیشترمیشودکه احساس میکندمیخواهدامانمیتواند....
وزمانی رابه یادمی آوردکه میتوانست امانخواست....
ودرپس وپیش این همه دل تنگی دلم رادل داری می دهم که آدمی زاداست دیگر...
واین بارخیام رامیهمان دل تنگی هایم میکنم واونیزهدیه ام میدهد:
تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست کاین د م که فرو برم بر آرم یا نه
کوچکترکه بودم وقتی دلم میگرفت فال حافظ میگرفتم وحافظ هم که ناامیدم نمیکرد...
آن وقت خوشحال میشدم که حافظ قراراست برایم معجزه کند...که قراراست حادثه بیافریند...
اماچندوقتی است که دیگرنه حافظ آرامم میکندنه مولانا...وکم کم باورم میشودکه این هاهمه یک قصه است ونمیشودبیشترازیک همدم تنهایی ویک دوست شاعررویشان حساب بازکرد....
وبازبرای دلم ودل تنگی هایش مثل همیشه زمزمه میکنم که :
زندگی رانفسی ارزش غم خوردن نیست...
تاچشم به هم بگذاری تمام این نیزبگذردها نیزمیگذردوتمام میشود...
اما
دیگردلم گول دل داری هایم رانمیخورد...
ومیمانم بین دوراهی دل ودل تنگی...وحرف دیگری نمیماند...
گفتنی هارابرایت گفته ام...بشنواکنون این سکوت تلخ را...
دل نوشته ی امروز برای خدای مهربون...
من عاشق تو....
توعاشق دیگری....
دیگری عاشق من...
وهمه ی ماتنهاییم...
وچه قصه ی عجیبی است این بازی که اسمش راگذاشته ایم زندگی...
وبه بهانه ی این که این زندگی یک بازی است هرروز هرگونه که دلمان می خواهد رفتارمی کنیم...
کاش یادمان نمی رفت که حتی اگربازی هم باشد بازقوانین دارد که هر عملی راعکس العملی است...
خدایا گاهی ازاین بازی خسته میشوم...
کاش همه ی بازی ها مثل بازی های من وتو بود که هردو برنده بودیم...
هردو پر از مهربانی بودیم...که بازی ما هیچ بازنده ای نداشت...
وهیچ وقت هیچ چیز بین ما یک طرفه نبود...
خدایا گاهی دل تنگ دوست داشتنت می شوم...که ازجنس دیگری است...
که وقتی می گویم دوستت دارم درآسمان ببینم که لبخندت پاسخی است برای دوست داشتنم....
حالا مدتی است در بازی های دنیا بازنده می شوم...نه که فکرکنی خوب بازی نکردم...نه....
ولی بازی های این روزگار است که با بازی من و تو کمی فرق دارد...که حریفانم مهربانی
چون تو نمی شوند...
پس بازهم قلبم را می دهم دست خودت به امانت...که کسی نیاید...
وبی وفایی نکند و...بازنده نباشم...
این قلب دست تو به امانت....
خــداوند بــراے هــیـچ کس دو دل در درونـش نـیـافــریده .
- سوره احزاب ، آیه چهـــار
دل نوشته ی امشب برای آرزوهایی...
گاهی اوقات بازی سرنوشت تو را به نقطه ی صفر زندگی می رساند...
جایی که چه بخواهی و چه نخواهی باید آرزوهایت را چال کنی...هر چند ساعاتی بیشتر از شب آرزوها نگذشته باشد...
در کودکی ها قاصدک که می دیدم آرزوهایم را درگوشش می گفتم تا شاید روزی و ساعتی و لحظه ای برای خدا ببرد...
از آن روزها سال های سال است که می گذرد...و دیگر خوب فهمیده ام قاصدک هم رهگذری بیش نیست...
مثل آدم هایی که این روزها می آیند و می روند و عابرند...عابری در قلب من ...
و این جاست که دیگر نه خواب برایت می ماند و نه بیداری...
زندگی ات یک خلسه ی خاکستری می شود...که نه حق انتخابی برایت می ماند و نه قدرت فراموشی...
شب ها تا صبح بیداری و فقط صدای اذان صبح است که تو را به خودت می آورد که سپیده دم هم در راه است و تو حتی لحظه ای چشم روی چشم نگذاشته ای...
و زندگی ات مسیرش را عوض می کند...دیگر تو آن آدم همیشگی نیستی...هرچند لبخند های تصنعی ات دردهایت را پنهان میکند...
و لحظه ای به خودت می آیی که یا باید فراموش کنی یا آرزوهایت را چال کنی ...اما راه بهتری هم هست...
می توانی آرزویت را به باد بدهی تا شاید روزی و جایی و لحظه ای به خدا برساندش...
شاید این بار باد مانند قاصدک زیر قولش نزند...
آرزویت را بر باد می دهی و این یعنی نقطه ی صفر زندگی...جایی بعد از شب آرزوها...
دکتر علی شریعتی :
*دوست داشتن کسی که عاشق تو نیست اسراف محبت است....*
وشاید این شب بیداری ها ی بی دلیل دلیلش اسراف کار بودن من است...
خدایا به حق تمام آرزوهای بر باد رفته ام هیچ کس را به نقطه ی صفر زندگی نرسان...
دل نوشته ی امشب برای ...تمام آدم های مجازی...
دنیای مجازی....آدم های مجازی...زندگی مجازی....لحظه های مجازی....دل تنگی های مجازی...دوستی های مجازی...انتظارهای مجازی...عشق های مجازی...روزگار مجازی...محبت مجازی....چهره های مجازی...حرف های مجازی....دیدار های مجازی...همه چیز مجازی...
و اما در گیر و دار تمام این لحظه های مجازی حقیقت تلخی هم هست...
من تنها...تو تنها...او تنها...ما تنها....
کمی از این مجازی ها فاصله بگیریم وحقیقی شویم... تا دیگر مجازی پسوند تمام اعمالمان نشود... تا صفحه ی مانیتور برای من و تو همدم لحظه های تنهایی نشود... تاجانشین آدم های واقعی زندگی نشود....بیایید کمی مجازی نباشیم...
به قول شیخ اشراق در رساله «فی حقیق العشق»:
وقتی محبت به عنایت رسید آن را عشق گویند.
ومن مانده ام که در این زندگی که هر روز حتی حرف ها و نگاه ها و محبت ها هم مجازی می شوند واقعا محبتی به عنایت میرسد که عشقی هم به دنبالش بیاید؟؟؟؟؟
و اگر شیخ اشراق بود به حال امروز من وتو می خندید....
فرازی از صحیفه ی سجادیه
خــــدایا، چنــان کــن که روزهــای عمــرم در انجـــام دادن کــاری سپــری شود کــه مــرا برای آن آفــریده ای
و دعای من:خدایا کمکمان کن هرچه که هست حقیقی باشد نه مجازی...
حتی نگاهی...لبخندی....حرفی...محبتی...اشکی...و....
غنچه عشق
انگار عمریست به پایت سوخته ام ، هنوز هم با
تو چشم به فرداها دوخته ام
مگر میشود از تو دل کند ، تو همچنان پرواز میکنی و من در بند …
انگار عمریست همه فصلهایم خزان است ، تو سبز باش ، تمام زندگی برایم بهار
است
برای منی که عاشق هستم، بودنت همان هوایی است که در آن نفس میکشم
اگر طعم زندگی تلخ است با تو طعم شیرین زندگی را میچشم
سوختم و شکستم ، به تو که رسیدم همچو یه یک شاخه خشکیده دوباره شکفتم
در اینجا نه هوایی است نه بارانی ، عشق من ببار که تو یک فرشته نجاتی
مگر میشود بی تو این زندگی را سر کرد ، این درد دوری ات بود که چشمهایم را
تر کرد…
آنچه میخواهم از خدا ، تو هستی و تو هستی و خود خدا …
که دستهایمان را بگیرد ، تا عشق زیر پای بی وفایی نمیرد ، تا صدایمان را
بشنود ،
تا شیشه غمها را در لحظه هایمان بکشند، آری خدا درد دل ما را میشنود !
از این شکستنها ، در دل این سوختنها ، زیر اینهمه خاکستر غنچه عشق شکفته ،
این معجزه ایست که در قلب عشقمان نهفته …
نه من همرنگ دیگران بودم ، نه تو همراه دیگران بودی ،
من در وجود تو بودم و تو در قلب من بودی و اینگونه ما با هم در دنیایی دیگر
بودیم…
خودت را رها نکن از دلم ، دستانت را به من بده گلم ،منی که بی تاب لحظه های
در کنار تو بودنم
انگار عمریست در حسرت آن روزم که همان امروز میشود،
گفته بودم تا چشم بر روی هم بگذاری امروز هم در کنار تو تمام میشود ….
با تو آغاز کردم و با تو میمیرم…
از همین امشب تمام شد !
.
عشق تو
شوخیِ زیبائی بود که خدا با قلب من کرد
.
زیبا بود اما
.
"شوخی بود"
.
.
.
حالا . . .
تو بی تقصیری
خدای تو هم بی تقصیر است !
.
من تاوان اشتباه خود را پس میدهم
.
تمام این تنهائی
.
.
.
.
.
.
.
تاوان "جدی گرفتن آن شوخی" بود . . .